Feels like it hasn't been that long

[Killthelights_]

In profiel sta ik voor de spiegel mijn slanke lichaam te bekijken. Mijn lichaam had inderdaad de
perfecte vorm, maar om deze te kunnen behouden moest ik best wat moeite doen. Telkens ik
tijd vond liep ik enkele rondjes in het park. Het was eigenlijk niet gewoon lopen, het was echt op
een hoog tempo lopen! Al van kinds af aan moest ik van mijn ouders atletiek doen. Ik had er
de pest aan, telkens op een vast uur moest ik ergens aanwezig zijn. Intensieve trainingen was
het enigste waar ik aan dacht, maar het was toch best de moeite waard. Hierdoor heb ik een
goede conditie gekweekt waardoor het voor mij geen moeite kost om een hele nacht door te
feesten. Ook andere fysieke dingen doe ik met gemak. Op mijn 16 ben ik wel gestopt met naar
de ateliektrainingen te gaan, maar ik liep wel nog elke zondag morgend. Dat veranderde
natuurlijk van zodra ik uit ging, dus op mijn 17 deed ik het meestal dinsdag avond. En nu doe ik
het gewoon wanneer ik er zin in heb! Het is niet dat ik op dit moment écht zin had, maar het was
gewoon een nog best mooie dag én ik had niets te doen dus...

Mijn tengere lichaam verplaatste ik richting mijn kleerkast om daar na even twijfelen een leuk
zwart shortje en een diep blauw topje uit te halen. Beide kledingstukken trok ik snel aan om me
daarna richting de badkamer te begeven. De badkamer hing nog vol hete damp aangezien ik
net uit de douche kwam. Vluchtig bracht ik wat gitzwarte mascara en eyeliner aan. Vervolgens
liep ik naar mijn kast vol schoenen. Het waren, licht uitgedrukt, een hondertal schoenen, de
meeste van geliefde designers maar hier en daar ook wat goedkopere. Mijn voeten verhulde ik
uiteindelijk in enkele sportieve blauwe nike's, een leuk vrouwelijk model met gekleurde veters.
Nadat ik me nog even in de spiegel had bekeken verliet ik eindelijk mijn woning. Op weg naar
het park bedacht ik dat het beter was om me al lichtjes voor te bereiden op het lopen.
Heel langzaam bracht ik mezelf op gang om mijn spieren op te
warmen en om zo straks een enorme snelheid te kunnen halen.

Helemaal opgewarmd bereikte ik het park. Mijn ademhaling had nog een normaal ritme en
lachend begon ik wat sneller te lopen. De adrenaline schoot door mijn lichaam waardoor ik
mezelf nog verder drijfde.